هفت خان آمادگی آزمون آیلتس | راهنمای عملی نمره ۶ و ۷

دو تا روش برای آمادگی آزمون آیلتس وجود داره:

آزمون رو ثبت‌نام کنید و تا تاریخ امتحان به هر ضرب و زوری خودتون رو بهش برسونید.

برای آیلتس آماده بشید و بعد آزمون رو ثبت‌نام کنید.

اینکه کدوم روش بهتر جواب میده به شما و خیلی چیزا بستگی داره.

اما واقعیت اینه که سنگینی هزینه آزمون آیلتس باعث شده خیلی‌ها با دقت بیشتری تاریخ امتحان انتخاب کنن تا ریسک کمتری متحمل بشن.

البته هدفی هم که زمانبندی شده نباشه در جریان زندگی و با تغییر اولویت‌ها، کمرنگ یا حتی رها میشه.

اگر دارید به آیلتس فکر می‌کنید، این پست کمکتون می‌کنه جواب این سوالات رو پیدا کنید:‌

• کی آیلتس بدم؟
• چطوری آیلتس ۶ یا ۷ بگیرم؟
• چقدر طول میکشه به سطح آیلتس برسم؟
• آیلتس آکادمیک بدم یا جنرال؟ اصن فرقشون چیه؟
• نمره‌گذاری آزمون آیلتس چطوریه؟
• آمادگی برای آزمون آیلتس چطوریه؟
• آمادگی آزمون آیلتس بدون کلاس شدنیه؟
• منابع آزمون آیلتس چیا هستن؟

کی می‌تونم آیلتس بدم؟

 اینکه واقعا چه زمانی برای آزمون آماده هستید، بیشتر از هر چیزی بستگی به این داره که چه نمره‌ای بخواید.

بریتیش کانسیل – برگزار کننده آیلتس – میگه بیشتر از نیمی از متقاضیان آیلتس، نمره ۶ تا ۷ مد نظرشونه.

نمره کمتر از ۶ یعنی کسی که فقط در حد رفع نیاز به زبان انگلیسی ارتباط برقرار کنه.

پس وقتی ثبت‌نام کنید که اسپیکینگ و رایتینگ‌تون حدود نمره ۶ باشه تا بتونید در طول آمادگی آزمون آیلتس خودتون رو به نمره ۶.۵ تا ۷ برسونید.

اگه در حال حاضر نمره شما کمتر از ۵ یا ۶ هست، شرکت کردن در آزمون باعث اتلاف وقت و هزینه میشه؛‌ شایدم فرصت رو از فرد دیگه‌ای بگیره که خیلی بیشتر از شما نیاز داشته تو اون تاریخ رو اون صندلی بشینه.

اگه می‌خواید بدونید در حد نمره ۶ هستید یا نه، ادامه این پست رو ببینید.

چه کسی نمره ۶ و ۷ آیلتس رو می‌گیره؟

نمره ۶ به یک competent user زبان انگلیسی تعلق می‌گیره.

یعنی کسی که با وجود اشتباهات، استفاده نابجا از زبان و سو تفاهم‌ها، بطور کلی به زبان انگلیسی تسلط داره.

همینطور می‌تونه جملات پیچیده رو – در موقعیت‌های آشنا و معمول – متوجه بشه و بسازه.

نمره ۷ رو اما یک Good User زبان انگلیسی میگیره.

یعنی کسی که با وجود بی‌دقتی‌های هرازگاهی، کاربردهای نابجا و سوء تفاهم در بعضی موقعیت‌ها، تسلط عملی به زبان داره.

این کاربر زبان از پس زبان پیچیده به خوبی برمیاد و استدلال‌های پرجزییات رو متوجه میشه.

این یعنی کسی که در سطح B1+ یا سطح High Intermediate هست.

تفاوت زبان‌آموز Intermediate با High Intermediate رو اینجا بخونید یا بشنوید.

حالا ببینیم حرف زدن و نوشتن کسی که این مشخصات رو داره چطوریه.

نمره ۶ و ۷ Speaking آیلتس

ویژگی‌های اسپیکینگ نمره ۶ آیلتس در این پست اینستاگرام خانوم میم توضیح داده شده.

عملکرد شما در اسپیکینگ آیلتس بر اساس این چهار ملاک ارزیابی و نمره‌گذاری میشه:

• روانی و انسجام
• منابع واژگانی
• دامنه و درستی گرامری
• تلفظ

▪️ روانی و انسجام [Fluency & Coherence]

این ملاک به توانایی شما برای حرف زدن درباره طیفی از موضوعات – بدون مکث، تامل یا درنگ برای جستجوی کلام اشاره داره.

کسی که در اسپیکینگ آیلتس نمره ۶ رو می‌گیره، در ملاک روانی و انسجام یا Fluency and Coherence:

می‌تونه درباره موضوعی که بهش داده میشه مفصل صحبت کنه؛ هرچند که ممکنه هر از گاهی به دلیل تکرار، تصحیح یا مکث، انسجام گفتار رو از دست بده.

طیفی از discourse markers و connectives ها رو بکار میبره؛ هر چند که ممکنه همیشه بجا نباشه.

ولی کسی که در اسپیکینگ آیلتس نمره ۷ رو می‌گیره، در ملاک روانی و انسجام یا Fluency and Coherence:

می‌تونه راحت و روون حرف بزنه و ایده‌اش رو درباره موضوع توضیح بده.

مکث و من‌‌و‌من هم ممکنه داشته باشه.

و اغلب از Linkerها استفاده می‌کنه تا حرفاشو بهم ربط بده.

 

منابع واژگانی [Lexical Resource]

این ملاک به دامنه لغات آزمون‌دهنده در پاسخ به سوالات اسپیکینگ آیلتس مربوطه.

کسی که در بخش اسپیکینگ آیلتس نمره ۶ رو می‌گیره، در ملاک منابع واژگانی یا Lexical Resource:

طوری صحبت می‌کنه که نشون بده دامنه لغات گسترده‌ای داره و می‌تونه در باره موضوعات مختلف به تفصیل حرف بزنه؛ و با اینکه گاهی کلمات نابجا رو استفاده می‌کنه مفهوم رو میرسونه.

چیزایی رو هم که بلد نیست می‌تونه با استفاده از کلمات جایگزین توضیح بده. به این کار paraphrase کردن گفته میشه.

ولی کسی که در اسپیکینگ آیلتس نمره ۷ رو می‌گیره، در ملاک منابع واژگانی یا Lexical Resource:

کلماتی رو که کمتر متداول‌ هستن رو هم بکار می‌بره و در این استفاده انعطاف‌پذیری داره مثلا هر جا لازم باشه کلمه‌ای که noun هست رو به شکل adjective اش تغییر میده.

همینطور سعی میکنه وقتی کلمه‌ای رو بلد نیست جملاتی رو استفاده کنه که همون معنی رو برسونه. به این کار paraphrase کردن گفته میشه و test-taker نمره ۷ خوب انجامش میده.

 دامنه و درستی گرامری

[Grammatical Range & Accuracy]

این ملاک به استفاده ‘صحیح و بجا’ از قواعد گرامری در پاسخ به سوالات اسپیکینگ آیلتس ربط داره.

کسی که در بخش اسپیکینگ آیلتس نمره ۶ رو می‌گیره، در ملاک دامنه و درستی یا Grammatical Range & Accuracy:

ترکیبی از ساختارهای ساده و پیچیده رو – با انعطاف‌پذیری محدود – بکار میبره.

ممکنه در استفاده از ساختارهای پیچیده غالبا اشتباه کنه؛ اما این اشتباهات بندرت جلوی انتقال مفهوم رو می‌گیره.

ولی کسی که در اسپیکینگ آیلتس نمره ۷ رو می‌گیره، در ملاک دامنه و درستی گرامری یا Grammatical Range & Accuracy:

دامنه‌ای از جملات پیچیده رو استفاده میکنه مثلا Passive Voice بکار میبره، relative clause استفاده میکنه و بیشتر جملاتش هم بدون اشکالن.

 

تلفظ [Pronunciation]

این ملاک، توانایی آزمون‌دهنده رو در تولید گفتار قابل فهم در انجام تسک‌های اسپیکینگ آیلتس می‌سنجه.

کسی که در بخش اسپیکینگ آیلتس نمره ۶ رو می‌گیره، در ملاک تلفظ یا Pronunciation:

طیفی از ویژگی‌های تلفظ – مثلا تلفظ th – رو استفاده می‌کنه اما ۱۰۰ در ۱۰۰ روشون کنترل نداره.

با وجود اینکه بعضی وقتا تلفظ نادرست بعضی کلمات یا آواها، وضوح رو پایین میاره، اما بطور کلی گفتارش قابل فهمه.

کسی که در بخش اسپیکینگ آیلتس نمره ۷ رو می‌گیره، در ملاک تلفظ یا Pronunciation:

از ویژگی‌های مختلف تلفظ کلمات و ادای جملات در زبان انگلیسی استفاده میکنه مثلا intonation و افت و خیز لحنش متناسب با نوع و محتوای جملاته.

لهجه فارسی این test-taker تاثیر خیلی کمی روی فهمیده شدنش داره.

همه اینها شبیه به ویژگی‌های زبان‌آموزیه که در سطح B1+ یا High Intermediate هست.

اگه هنوز با مفهوم سطح در زبان انگلیسی و ویژگی‌های هر زبان‌آموز در سطوح مختلف آشنا نیستید، حتما پست سطح من چیه رو ببینید یا بخونید.

همینطور برای اینکه بتونید به روش اصولی تعیین سطح بشید، می‌تونید یک مصاحبه آنلاین ارزیابی بوک کنید.

نمره ۶ و ۷ Writing آیلتس

تسک ۲ آیلتس، Essay Writing هست و دو برابر تسک ۱ نمره‌ داره.

برای اینکه نمره ۶ و بالاتر رو بگیرید حتما مطابق با ملاک‌های نمره‌گذاری رایتینگ آیلتس بنویسید:‌

• پاسخ به تسک
• انسجام و بهم‌پیوستگی
• منابع واژگانی
• دامنه و درستی گرامری

 

پاسخ به تسک

[Task Response]

طبق این ملاک، essay شما باید یک انشای حداقل ۲۵۰ کلمه‌ای باشه که در اون، به چیزایی که prompt ازتون خواسته، پرداخته باشید.

کسی که در تسک ۲ رایتینگ آیلتس نمره ۶ رو می‌گیره، در ملاک پاسخ به تسک یا Task Response:

تمام چیزایی که در prompt یا دستور سوال اومده رو انجام داده یعنی حداقل ۲۵۰ لغت نوشته، سوالاتی که پرسیده شده رو جواب داده، ایده‌هاش رو بسط داده، مثال آورده و … .

با این‌ حال، ممکنه مثلا یه پاراگراف مفصل‌تر از بقیه باشه و یا از یه ایده‌ای سرسری رد شده باشه.

نظرش رو در ارتباط با موضوع essay گفته ولی یه جاهایی ایده‌های بلاتکلیفی مطرح کرده که معلوم نیست چه نتیجه‌ای می‌خواسته ازشون بگیره یا به اندازه کافی اونها رو توضیح نداده.

ولی کسی که در تسک ۲ رایتینگ آیلتس نمره ۷ رو می‌گیره، در ملاک پاسخ به تسک یا Task Response:

به تمام چیزایی که prompt یا صورت سوال ازش خواسته پرداخته و نظرش در کل essay به وضوح قابل فهمه.

هر ایده رو بسط داده و مثال زده اما ممکنه یه جاهایی کلی‌گویی کرده باشه و متمرکز بر یک موضوع ننوشته باشه.

 

انسجام و بهم پیوستگی

[Coherence & Cohesion]

این ملاک در مورد ارتباط پاراگراف‌ها و کل essay با موضوع تسک یا prompt هست که بهش coherence یا انسجام هم گفته میشه.

cohesion یا بهم پیوستگی که از اسمش هم پیداست نشون میده جمله‌ها و ایده‌ها رو چطوری بهم چسبوندین!

پس این ملاک، ارتباط و سازماندهی انشای شما رو در دو سطح می‌سنجه:

1. در سطح ایده و جملات
2. در سطح پاراگراف و کل انشا

کسی که در تسک ۲ رایتینگ آیلتس نمره ۶ رو می‌گیره، در ملاک انسجام و بهم‌پیوستگی یا Coherence & Cohesion:

سر و ته نوشته‌اش معلومه و کلا انشاعش با یه نظم و انسجامی میره جلو.

برای اینکه ایده‌ها رو بهم مرتبط کنه از Linkerهایی مثل However, so, Furthurmore و … درست استفاده کرده ولی همه جا نه!

بعضی جاها هم ممکنه پاراگراف‌بندی رو رعایت نکرده باشه. مثلا، دو تا ایده رو بزور تو یه پاراگراف جا داده یا برعکس، یه ایده رو تو دو پاراگراف بحث کرده!‌

خب چراا آخه؟!

ولی کسی که در تسک ۲ رایتینگ آیلتس نمره ۷ رو می‌گیره، در ملاک انسجام و بهم‌پیوستگی یا Coherence & Cohesion:

ایده‌ها بطور منطقی بهم مرتبط شدن و سیر نوشته‌ قابل فهم و شفافه.

 

منابع واژگانی [Lexical Resource]

این ملاک دقیقا مشابه اسپیکینگه و به دامنه لغات بکار رفته در essay اشاره داره.

کسی که در تسک ۲ رایتینگ آیلتس نمره ۶ رو می‌گیره، در ملاک منابع واژگانی یا Lexical Resource:

دامنه لغاتش کافیه برای اینکه در مورد موضوعات مختلف بنویسه و حتی بعضی جاها از کلمات کمتر متداول استفاده میکنه اما … گاهی سوتی میده!‌

با اینحال، غلطای دیکته‌ای و اشتباه در ساختار کلماتی که استفاده میکنه جلوی فهمیده شدن رو نمی‌گیره.

کسی که در تسک ۲ رایتینگ آیلتس نمره ۷ رو می‌گیره، در ملاک منابع واژگانی یا Lexical Resource:

دامنه لغاتش کاملا کافیه که بتونه طیفی از موضوعات رو بحث کنه و درباره‌اشون بنویسه و از کلمات کمتر متداول زیاد استفاده میکنه و نشون میده که از تفاوت لحن گقتاری و نوشتاری آگاهه.

اما اشتباهاتی هم داره.

 

▪️ دامنه و درستی گرامری

[Grammatical Range & Accuracy]

همونطور که درباره اسپیکینگ آیلتس هم گفتیم، این ملاک به استفاده ‘صحیح و بجا’ از قواعد گرامری هست.

کسی که در تسک ۲ رایتینگ آیلتس نمره ۶ رو می‌گیره، در ملاک دامنه و درستی گرامری یا Grammatical Range & Accuracy:

هم جملات ساده استفاده میکنه هم پیچیده و اشتباهات دستوری‌ در نوشته‌اش باعث بدفهمی نمیشه.

کسی که در تسک ۲ رایتینگ آیلتس نمره ۷ رو می‌گیره، در ملاک دامنه و درستی گرامری یا Grammatical Range & Accuracy:

تنوعی از ساختارهای گرامری سطح پیشرفته رو بکار می‌بره که بیشترشون هم کاملا درستن.

گرامر مسلطه اما ممکنه بعضی جاها درست از علائم نگارشی استفاده نکنه.

حالا ببینیم چطوری میشه به این سطح رسید؟

 

روش اصولی آمادگی آزمون آیلتس چیه؟

تا اینجا فهمیدیم که اگه سطح‌مون پایین‌تر از B1 که همون متوسط [Intermediate] هست، بهتره اول زبان عمومی یا General Englishمون رو تقویت کنیم.

مهمترین کاری که باید انجام بدید اینه که ۲۰۰۰ لغت اول زبان انگلیسی رو یاد بگیرید، چون:‌

 

 

بهترین منبع برای یادگیری لغات پرتکرار زبان انگلیسی کتاب محبوب Oxford Word Skills هست که دوره صوتی (پادکست‌) سطح مبتدی، در وبسایت خانوم میم قابل دانلوده.

بعد از اون، اینکه چقدر طول بکشه به سطح آیلتس – نمره ۶ و بالاتر – برسید، به خیلی چیزا بستگی داره.

طبق آمار بریتیش کانسیل – برگزار کننده آزمون آیلتس – به ازای هر یک نمره‌ای که می‌خواید – در مقیاس نمره‌گذاری آیلتس یعنی بین ۱ تا ۹ بالا برید – باید حدود ۲۴۰ ساعت مطالعه داشته باشید.

مثلا اگه نمره‌تون ۵ هست و می‌خواید ۷ بگیرید باید ۴۸۰ ساعت مطالعه داشته باشید.

البته این عدد بسته به فاکتورهایی مثل سرعت یادگیری، سطح فعلی زبان و … متغیره.

به‌ هر حال در هر سطحی که باشید، این ‘هفت خان’ رو باید رد کنید. 

 

۱. با ساختار کلی آزمون آشنا بشید.

آیلتس یک آزمون high-stake هستش. یعنی مبنای انتخاب و گزینش در بسیاری از موقعیت‌های شغلی، تحصیلی، مهاجرت و … است.

برای همین بهش، آزمون خطیر یا سرنوشت‌ساز نسبت داده شده؛ که کاملا به‌حقه.

درسته خود آزمون رد و قبولی نداره؛ اما نمره شما – خصوصا در آیلتس آکادمیک – شانس پذیرفته شدن در دانشگاه مورد نظر، محل کار یا حتی کشوری که قصد مهاجرت بهش دارید رو تحت‌تاثیر قرار میده.

علاوه بر نمره کلی آیلتس، نمره هر مهارت هم ممکنه اهمیت پیدا کنه.

مثلا در کانادا، پرستارها باید نمرات بالاتری در بخش اسپیکینگ و رایتینگ آزمون بیارن، در حالی که معلما تو استرالیا باید نمرات بالاتری در بخش لیسنینگ و اسپیکینگ آزمون بگیرن.

همینطور باید تصمیم بگیرید آیلتس آکادمیک بدید یا جنرال.

اینکه کدوم رو انتخاب کنید بستگی به این داره که هدفتون از مهاجرت چی باشه.

 

۲. قبل از شروع به آمادگی آزمون آیلتس تصمیم بگیرید.

همونطور که در این پست از اینستاگرام خانوم میم گفته شد آزمون آیلتس در دو ماژول آکادمیک و جنرال برگزار میشه.

آیلتس آکادمیک برای کسایی مناسبه که قصد ادامه تحصیل در کشور مقصد رو دارن و یا به نوعی قراره در محیط‌های آکادمیک و تحصیلات عالی فعالیت کنن.

آیلتس جنرال مناسب کساییه که به قصد کار مهاجرت می‌کنن.

برای همین، این آزمون توانایی شما رو در برقراری ارتباط در موقعیت‌های روزمره می‌سنجه.

تمام تسک‌ها و متن‌ها برای تمام آزمون‌دهنده‌ها – فارغ از رشته کاری یا تحصیلی‌شون – یکسانه؛‌ در واقع هیچ محتوای تخصصی و تکنیکالی در آزمون بکار نمیره.

 

لیسنینگ آیلتس آکادمیک و جنرال

بخش شنیداری آیلتس آکادمیک و جنرال مثل همه:‌ چهار مونولوگ و مکالمه که مجموعا ۳۰ دقیقه طول میکشه.

محتوای آزمون موضوعات اجتماعی و روزمره است.

 

ریدینگ آیلتس آکادمیک و جنرال

بخش مهارت خواندن یا ریدینگ آیلتس آکادمیک و جنرال هم مثل همه:‌ سه تا متن واقعی – که برای آموزش زبان طراحی نشدن – همراه با چند تا تسک که مجموعا ۶۰ دقیقه طول میکشه.

اما نوع و محتوای این passageها با هم فرق داره.

 

رایتینگ آیلتس آکادمیک

مهارت نوشتاری یا رایتینگ آیلتس دو قسمت داره؛ در آیلتس آکادمیک:‌

تسک اول شامل نوشتن یک متن ۱۵۰ کلمه‌ایه برای توصیف، خلاصه‌سازی و توضیح جدول(ها)، نمودار(ها) یا … داده شده که ۲۰ دقیقه براش زمان دارید.

تسک دوم شامل نوشتن یک انشای – حداقل – ۲۵۰ کلمه‌ای هست درباره یک موضوع اجتماعی یا روانشناختی.

 

رایتینگ آیلتس جنرال

تسک اول شامل نوشتن یک نامه یا ایمیل ۱۵۰ کلمه‌ایه، مثلا کسی رو دعوت می‌کنید یا درباره یک محصول یا سرویس ابراز نارضایتی می‌کنید.

برای این قسمت ۲۰ دقیقه زمان دارید.

تسک دوم شامل نوشتن یک انشای – حداقل – ۲۵۰ کلمه‌ای هست درباره یک موضوع اجتماعی یا روانشناختی.

 

اسپیکینگ آیلتس آکادمیک و جنرال

در هر دو ماژول، مهارت مکالمه به صورت یک مصاحبه رو در رو برگزار میشه و بین ۱۱ تا ۱۴ دقیقه طول میکشه.

هر سه بخش لیسنینگ، ریدینگ و رایتینگ در یک روز و بصورت کتبی برگزار میشه.

‌ارزیابی مکالمه یا اسپیکینگ به صورت شفاهیه و معمولا در یک روز دیگه – قبل یا بعد از آزمون کتبی – انجام میشه.

فرمت آزمون آیلتس آکادمیک رو بطور خلاصه در تصویر می‌تونید ببینید.

فرمت آزمون آیلتس جنرال رو بطور خلاصه در تصویر می‌تونید ببینید.

 

شباهت و تفاوت آیلتس آکادمیک و جنرال

شباهت کلیدی این دو آزمون در بخشهای لیسنینگ و اسپیکینگه.

چون مهارتهای اجتماعی‌تر [ و کمتر آکادمیک] زبانی، در موقعیت‌های حرفه‌ای و تحصیلی به یک اندازه اهمیت داره.

علاوه بر محتوا، زمانی که به انجام دو بخش اسپیکینگ و لیسنینگ اختصاص داده میشه، در هر دو آزمون آکادمیک و جنرال یکسانه.

حجم محتوایی دو بخش ریدینگ و رایتینگ – صرفنظر از تفاوت ساختاری و محتوا – در مجموع با هم برابره.

حداقل تعداد لغات در رایتینگ هر دو آزمون یکسانه.

ملاک‌های ارزیابی و مقیاس ۰-۹ برای نمره‌گذاری هر دو آزمون مثل همدیگه است.

تمایز بین سواد عمومی و آکادمیک زبان انگلیسی همیشه به مهارت‌های ریدینگ و رایتینگ ربط داشته.

بخش ریدینگ آیلتس آکادمیک از این لحاظ متفاوته که:

• انتخاب متون (موضوع، سبک، طول، تعداد و …)‌
• سطح دشواری ۴۰ ماده سوال

بخش ریدینگ آیلتس آکادمیک سوالات بیشتری در سطح نمره ۵ تا ۸ داره، در حالی که بخش ریدینگ آیلتس جنرال سوالات بیشتری در سطح بند ۳ تا ۶ داره.

این خودش انعکاس تفاوت آکادمیک و جنرال هست.

در بخش رایتینگ هم آیلتس جنرال و آکادمیک از لحاظ محتوا و ماهیت دو تسک و پارامترهای موقعیتی تسک‌ها با هم متفاوتن.

بخاطر همه تفاوت‌هایی که توضیح داده شد، نمرات آیلتس آکادمیک و جنرال معادل هم نیستن.

یعنی اگه در آیلتس جنرال نمره ۶ بگیرید، در آیلتس آکادمیک هم می‌تونید همون نمره رو بگیرید یا براتون همون نمره لحاظ بشه.

این لینک شما رو به توضیحات کامل فرمت آزمون هر دو ماژول آکادمیک و جنرال در وبسایت رسمی آیلتس میبره.

۳. ملاکهای نمره‌گذاری آیلتس رو بفهمید. 

برای آمادگی آزمون آیلتس باید بدونید چه نمره‌ای می‌خواید و examiner یا ممتحن – یعنی کسی که اسپیکینگ و رایتینگ شما رو تصحیح  می‌کنه – تحت چه شرایطی این نمره رو بهتون میده.

آشنا شدن با نمره‌گذاری آیلتس بهتون کمک میکنه بفهمید به خاطر چه چیزایی توی اسپیکینگ یا رایتینگ نمره می‌گیرید یا نمره از دست میدید.

در بخش لیسنینگ آیلتس – که ۴۰ تا سوال داره – به ازای هر یک پاسخ درست، یک نمره می‌گیرید.

بر اساس جمع نمرات خام، نمره‌ای بین ۱ تا ۹ به آزمون‌دهنده داده میشه.

آزمون ریدینگ آیلتس هم ۴۰ تا سوال داره و هر جواب درست یک نمره می‌گیره.

درست مثل لیسنینگ، با جمع نمرات خام، نمره ریدینگ آزمون‌دهنده بین ۱ تا ۹ درمیاد.‌

نمره رایتینگ آیلتس بر اساس چهار مقیاس‌ کیفی عملکرد تعیین میشه که هر کدوم ۲۵ درصد نمره رو تشکیل میدن.

نمره اسپیکینگ هم مثل رایتینگ بر اساس چهار شاخص کیفی دقیق سنجیده میشه؛ دو شاخص مربوط به گرامر و لغات در هر دو تسک مشابه هستن.

میانگین نمراتی که در هر چهار بخش داشتید، نمره کلی یا overall band score شما رو میده.

نمره کل آزمون آیلتس بین ۱ تا ۹ تعریف میشه.

۴. برای آمادگی آزمون آیلتس باید موضوعی مطالعه کنید.

در بخش اسپیکینگ و رایتینگ‌ آزمون ازتون خواسته میشه درباره موضوعات مختلف حرف بزنید و بنویسید.

برای آمادگی آزمون آیلتس هم باید topic based بخونید.

یعنی خودتون رو با تاپیک‌ها یا موضوعات مختلف آشنا کنید.

لغت‌های کاربردی هر موضوع رو – در قالب ریدینگ، پادکست، ویدیو، بلاگ یا … – یاد بگیرید تا بتونید درباره‌شون اظهار نظر کنید. 

از موضوعات رایج و عمومی مثل Study, Work, Home و Hometown شروع کنید.

متناسب با سطح و زمانتون درباره‌ این موضوعات – به زبان انگلیسی – بخونید و بشنوید.

بعدتر – اگه وقت داشتید – سراغ موضوعات پیچیده‌تری برید که بطور روزمره باهاشون سروکار ندارید، مثلا Environment, Happiness, Celebrity, Technology.

موضوعی خوندن برای آیلتس باعث میشه کلمات رو در یک context یا زمینه معنی‌دار یاد ‌یگیرید نه بصورت لیستی از کلمات.

اینطوری متوجه میشید کجا و چطوری ازشون استفاده کنید و سخت‌تر هم فراموششون می‌کنید. 

برای موضوعی خوندن می‌تونید به بخش Speaking وبسایت سر بزنید.

 

۵. نمونه سوال و مدل جواب بخونید.

خودتون رو با نمونه سوالات [Prompt] هر موضوع آشنا کنید.

علاوه بر سوال باید نمونه‌ جواب [Model Answer] هم بخونید، تا هم ایده بگیرید و هم با شیوه صحیح پاسخ‌دهی هم آشنا بشید.

باید بتونید خوب حرف بزنید و خوب بنویسید و بدونید چه نکاتی رو باید رعایت کنید.

در واقع پرزنت کردن ایده و جواب اهمیت زیادی داره؛ درست مثل غذایی که هم خوشمزه است و هم با ‌سلیقه سرو میشه.

همینطور بازخورد ممتحن رو بخونید تا نقاط ضعف و قوت نمونه جوابها رو بفهمید.

کلمات و اصطلاحات بدرد بخور یا جدیدی که بهشون بر می‌خورید رو یادداشت و دوره‌ای مرور کنید.

یکی از مهمترین کارهایی که در آمادگی آزمون آیلتس باید انجام داد، آشنایی با نمونه سوالات و نمونه جواب‌هاست.

البته قرار نیست model answer‌ رو حفظ کنید؛ چون نه شدنیه و نه مفیده.

قراره ایده بگیرید و جواب‌های خودتون رو بسازید.

نمونه سوالات و جواب‌های موضوعی رو می‌تونید در IELTS Masterclass داشته باشید.

۶. بازخورد بگیرید و تصحیح بشید.  

برای اینکه بفهمید اشکالات‌تون چیه و چطور می‌تونید رفعشون کنید، باید با یک مدرس آیلتس کار کنید.

سوالی که همه همه همه زبان‌آموزا و متقاضیان آیلتس میخوان جوابش رو بدونن اینه:

اسپیکینگ!

درست مثل اینکه بپرسید برای اینکه شنام خوب شه باید چیکار کنم؟

خب باید شنا کنید، البته در حضور مربی.

مربی اشکالاتی که بهشون آگاهی ندارید رو بهتون میگه و کمکتون کنه رفعشون کنید؛

و از همه مهم‌تر با روش اصولی و درست بهتون آموزش میده.

در مورد آیلتس هم همینه.

مدرس آیلتس می‌تونه تشخیص بده مشکل شما کجاست.

مثلا تو اسپیکینگ ایده رو خوب توسعه نمی‌دید یا ساپورت نمی‌کنید.

یا مشکل شما کمبود لغته یا اصلا ساختارهای پیچیده‌تر رو خوب استفاده نمی‌کنید.

حتی ممکنه موقع اسپیکینگ نقایصی در تلفظ و لحن شما باشه که خودتون اصلا بهش آگاه نباشید اما باعث بشه در آیلتس نمره از دست بدید. 

جلسه آنلاین اسپیکینگ با خانوم میم رو می‌تونید اینجا بوک کنید. 

 

۷. برای آمادگی آزمون آیلتس نمونه آزمون بزنید.  

نمونه‌های آزمون [Practice Test] آیلتس رو حتما انجام بدید.

نمونه سوالاتی که سایت رسمی آیلتس از بخش‌های مختلف آزمون گذاشته برای شروع گزینه خیلی خوبیه.

مجموعه کتاب‌های کمبریج که تست‌های سالهای قبل رو جمع‌آوری کرده هم خیلی کمکتون می‌کنه.

آزمون‌های ماک [Mock Test] که شبیه‌سازی شرایط آزمون آیلتس هست تجربه بسیار خوبیه.

هم سوالات براتون جا میوفته و هم مدیریت زمان‌ در آزمون براتون راحت‌تر میشه. 

موسسات مختلفی در ایران آزمون ماک آیلتس برگزار میکنن.

 

آمادگی آزمون آیلتس بدون کلاس ممکنه؟

قبل از اینکه تصمیم بگیرید خودآموزی کنید به این سوالات جواب بدید:

اول اینکه – آیا انضباط فردی شما انقدری بالا هست که بتونید خودتون بدون نظارت و فشار بیرونی چندین هفته تا چندین ماه یا حتی یکسال برای آیلتس خودآموزی کنید؟

اگه هیچ نمونه‌ موفقی – از خودآموزی – در گذشته‌تون ندارید احتمالا در آینده هم نخواهید داشت.

زبان‌آموزان خود-رهبر یا self-directed ویژگی‌های شخصیتی، روانشناختی و حتی بیولوژیکی متفاوتی نسبت به دیگران دارن.

مثلا آدمهای باانگیزه‌ و مثبت‌نگری هستن، مهارت‌های مطالعه خوبی دارن، مستقلن و … .

اگه یادتون باشه در پست وقت ندارم زبان بخونم توضیح دادیم که چطوری خودمون رو متعهد به یادگیری کنیم. 

دوم اینکه – آیا انقدر نسبت به نقاط ضعف و اشکالاتتون بینش دارید که خودتون به تنهایی برای آیلتس آماده بشید؟

جواب این سوال در ۹۹ درصد موارد منفیه.

اسپیکینگ و رایتینگ، دو مهارت پروداکتیو هستن؛ یعنی شما زبان رو تولید یا produce می‌کنید.

پاسخ‌نامه یا کلیدی هم وجود نداره که جوابهاتون رو باهاش چک کنید و ببینید کجاها اشکال دارید.

پس برای تقویت این دو باید حتما کمک حرفه‌ای بگیرید؛ یعنی مدرسی که با شیوه نمره‌گذاری این دو در آزمون آیلتس آشناست.

 

_________ نوبت شماست _________

اگه تا حالا آیلتس دادید یا در حال آمادگی آزمون آیلتس هستید، تجربه‌ها و نظراتتون رو با بقیه در میون بگذارید.