تعیین سطح زبان انگلیسی کمــــــک می‌کنه،
سه تا ســـــــوال مهـــــــــــــــم رو جـــــواب بدین:
۱. زبان انگلیسی من در چه سطحـــــــــــــــیه؟
۲. دارم پیــــــــــــــــشرفت میکنم یا نـــــــــــــــه؟
۳. باید چیو یاد بگیرم که به هدفم برسم؟
قبـــــل از اینکه ببینید سطــــــــــــــح‌تون چیه،
مهـــــــــمه که بـــــــــــدونیـــــــد level یا سطح،
دقیقا یعنی چــــــــی و از کــــــــــــجا اومـــــــده.
تعیین سطح زبان انگلیسی
چارچوب CEFR
در دهه ۹۰ میلادی برای اینکه کــــــــــار و تحـــــــصیل،
بین کشورهای مختلف راحـــــــــــــــــــت‌تر انجام بشه،
اتحادیه اروپــــــا یک مبــــــــــنای مشــــــــــــــــــترک برای،
آموزش و سنجش زبان‌های خارجی تـدوین می‌کنه.
این مبــــــــــــنای مشـــــــــــــــــــــــترک که بهش CEFR یا،
چارچوب مـــــــــــرجع اروپـــــــایی مشترک گفته مــیشه،
در آموزش و سنجش بیش از ۴۰ زبان زنــــــــــــده دنیا،
مورد استفاده قرار می‌گیره و منحــصر به اروپا نیست.
پ.ن سَرنامِ CEFR برای اختصار Common European Framework of Reference بکار میره.
در تعیین سطح زبان انگلیسی،
با چــــــــــــــــــارچــــــــــــــوب CEFR،
شـــــــــــش ســـــــــطح وجود داره:
A1. A2 . B1 . B2 . C1. C2
سطح A میــــــــــشه مبتدی یا Basic،
سطح B مستقل یـــا Independent،
و سطح C که مســـــلط، پیــــــــشرفته،
یـــــــــــــــــا Proficient هســـــــــــــــــــــــت.
در هر سطــــــح کارهایی که یک زبان‌آموز،
می‌تونه انجــــــــام بده بــــــــــصورت عبارات،
“می‌تــــــــــــــــــــونه-انــــــــــــــــــــــجام بـــــــــــده”،
یا Can-Do Statements تعـــــریف شده.
مثلا زبان‌آموز سطــــــــــــــــــــــح A2 می‌تونه،
در مهــارت رایتــــــــــــینگ یا نــــــــــــــــــــوشتار،
یادداشــــــــتی کــــــوتاه و ســـــــــاده بنویسه،
و از کـــــــــــــــــسی تشـــــــــــــــــــــــکر کــــــــــــــنه.
جدول اهداف یادگیری CEFR در هر سطح
اگــــــــر شــــــــمـــــــــا در تعیین سطح زبان انگلیسی،
وضــــــعیتی بـــــــــــــــــینابـیــــــــــــنی داشـــــــــته باشید،
مــــــــــــــثلا نـــــــــه کــــــــاملا A1 باشـــــید و نـــــــه A2،
برای توصیـف سطح شما از پلاس استفاده میشه،
و در سطـح +A1 یا A وان-پـــــــــلاس قرار می‌گیرید.
چــــــــــــون توانایــــــــــی‌های شــــــــــــما نــــــــــــــه کاملا،
بــــــــــا ســــــــــــــــــطــــــح A1 مطــــــابــــقــــــــــــــــــت داره،
و نــــــــــه مــــــی‌تونید همـــه کارهایی رو انجام بدید،
که در ســـــــــــطح بـــــــــالاتر یا A2 تعــــــــــریف شـــده.
عــــــــــــــــــــــــلاوه بـــــــــــر تعیین سطح زبان انگلیسی،
کــــــتاب‌ها، دوره‌هــــــــــا و آزمــون‌های استــــــــاندارد،
از جمــــــــــــــــله آیـــــــــــــلتس هــــــــم بـــــــر اســــــــاس،
چارچوب CEFR طراحــــــــی و نمــــــــــره‌گذاری شدن.
محدودیت‌های چارچوب CEFR
با اینکه شـــــــکل‌گیری این چـــــــارچوب مـــــرجع،
نقـطه عــــــطفی در آموزش و سنجش زبان شد،
اشـــــــکـــــــــــالاتی هـــــــــم بهـــــــش وارد بـــــــــــــود.
مثــــــــــلا اینکه هـــــدف‌های یادگیری در CEFR،
بیش از حـــــــــــــــــد کلـــــی بودن و نمی‌تونستن،
خیلی چــــــــیزها رو پــــــــوشـش بــــــــدن و اینکه،
پایین‌تر از مبتدی هم ســــطحی وجود نداشت.
یعنی برای کسی که می‌تونه زبـــــان خارجی رو،
در سطــــــــــحی پایین‌تر از مبتدی استفاده کنه،
یا به اصطـــــــــــلاح کاربــــــــــردهای زبــــــــــــانی رو،
هر چند دســـــــــــت‌وپــــا شکــــــــــسته تولید کنه،
اصـــــــــــلا تـــــــــــعریـــــــــــفی وجــــــــــود نـــــــداشت.
بعلاوه، نتایج بعــــــــــــضی مطالـــــــعات کیـــــــفی،
همخوانی‌ای که انتظار مــــــی‌رفت این چارچوب،
بتونه در یادگیری و سنجش زبان‌های مـختلف،
داشـــــــته بـــــــاشه رو تـــــــایـــــــیـــــــد نمـــــــــــی‌کرد.
برای همین موسسه پیرسون دست به کار شد!
اگه اسم پیرسون رو هم تا حالا نشنیده باشین،
دیکشنری‌های زرد رنگ لانــگمن رو حتما دیدین.
یا با کتاب‌های سامیت و تاپ‌ناچ و .. آشنایـــــید.
این موسسه در پــــــــــــروژه‌ای به نام GSE،
یا مقــــــــــــیاس جــــــــــــهانی زبان انگلیسی،
اهداف یــــــــادگـیری CEFR رو بازبینی کرد.
چارچوب GSE
GSE متناسب با نیازهای چهار گروه،
اهداف یادگیری رو طبـــــقه‌بندی کرد:
۱. بزرگسالانی که می‌خوان انگلیسی عمومی‌شون رو تقویت کنن.
۲. کسایی که انگلیسی آکادمیک یا تحصیلی مد نظرشونه.
۳. افرادی که باید انگلیسی تجاری رو یاد بگیرن.
۴. کودکان و نوجوانانی که بین ۵ تا ۱۲ سال هستن.
در مقـــــــــیاس GSE هم این اهداف یادگیری،
با عبارات “می‌تونه-انجام بده” تعریف میشن،
و به هر کدوم نمـــــــره‌ای اختصاص داده شده.
مثـــــــــــــــلا اگر در تعیین سطح زبان انگلیسی،
زبان‌‌آمــــــــــــــــــــــوز بتونه عـــــذرخـــــواهـــــی کنه،
عــــــــــــــــذرخـــــواهـــــی کسی رو جــــــــــواب بده،
نمره ۳۱ رو در مهارت اسپیـــــــــــکینگ می‌گیره.
پس به کــــــــــــمک چــــــــــــارچــــــــــــــــــوب GSE،
میشه مشخــــــــــــص کرد در هر ۴ مهــــــــــارت،
زبــــــان‌آمــــــــوز چه کارهایی رو باید انجام بده،
تا نــــــــــــمره اون ســــــــــــــــــــــطح رو بـــــــــــــــگیره.
تفسیر نتایج آزمون تعیین سطح
وقتی در آزمون تعیین سطح زبان انگلیسی،
مثلا B2 یا بالاتـــــــــــــر از مـــــــــــــتوسط باشید،
به این معنی نیست که همه چیزایــی که تا،
سطح Upper-Intermediate هســــــــــت رو،
بـــــــــــــاید کـــــــــــــامـلا بـــــــــــــلد بـــــــــــــاشیــــــــــد.
به این معنی‌ام نیست که هیــــــــــــچکدوم از،
توانایـــــــــــــی‌های سطـــــــــــــح بالاتر رو ندارید.
چون زبان‌آموزی لزوما سلسله مراتبی نیست،
که مثل ریاضـــــــــــــی خونــــــــدن هر مبحث رو،
بــــــــــــدنبال مبــــــــــــحث قبــــــــــــلی یـــاد بگیرید.
مثلا فرض کنید یک زبان‌آموز نمــــــــــره ۲۵ رو،
در آزمـــون تعیین سطح زبان انگلیسی بـگیره،
در این صــــورت ۵۰٪ احـــــــتمال داره بتــــــــونه،
اهـــــــداف یادگیری اون ســـــــطح رو انجام بده.
همیــــنطور بیش از ۵۰٪ احتمال داره،
از پــــــــــــس “می‌تونه انجام بده”های،
سطـــــــــــح پایــــــــیـــــــــــن‌تر بــــربــــــــیاد.
و کـــــــــمتر از ۵۰٪ احتــــــــــــــــمال داره،
از پـــــاس “می‌تونه انجام بـده”هـــــای،
سطــــــــح بــــــــالا‌تــــــــــــــــر بــــــــربــــــــــیاد.
سطوح زبان انگلیسی
پایین‌تر از مبتدی
در پایین‌ترین سطح زبان انگلیسی،
دامـــــنه بسیـــــــار محـدودی از لغات،
در حد چند کلمه یا جمله حفــــــظی،
استفاده میشه که اون هم اغـــــلب،
با اشکال در تلفظ یا گـرامر همراهه.
!No understand
!Escuse me
!Repeating, please
!No English
سطح مبتدی
زبان‌آموزان سطح مبتدی به احتمال ۵۰٪ می‌تونن:
۱. اصطلاحات و عبارات بسیار ساده رو،
در ارتــــــــــباط با نیـــــازهـای روزمـــــــــــــــره،
مثل خـــــرید از سوپـــــــــــــــرمـــــــــــــــارکت،
سوار مـــــــــــترو و تـــــــاکسی شدن و …،
متـــــــــــــــــــوجه بشن و بــــــــــــــــــکار ببرن.
۲. خودشون یا دیــــگری رو معرفی کنن،
و دربــــــاره مسائـــــــــل شخـــــــــــصی مثل،
محــــل زنــــدگی و شغل و خونواده و …،
ســـــــــــوال بپــــــــرسن و جـــــــــــــــواب بدن.
۳. در شــــــــرایــــــــــطی که مــــــــــــــــخاطب،
شمــــــــــــــــــــرده حــــــــــرف بــــــــــــــــزنـــــــــه و،
از کلــــــــمات آســــــــــون و حتی زبان بدن،
استـــــــــــــفاده کــــــنه و اگه فهمیده نــشد،
صــــــحبــــــــــــت‌اش رو تـــــــــــــــــــــکرار کـــنه،
زبان‌آموز می‌تـــــونه مکالمه رو دنبال کنه.
اگه شــــمــــــا این تـــــــــــوانایی‌ها رو داریــد،
زبـــــــــــــــان‌آمــــــــوز ســــــــــــطح A1 هـستید.
سطح مقدماتی
زبان‌آموزهای سطح مقدماتی و پیش-متوسط،
کــــــه بـــه تــــــــرتــــــــیب میـــــشن elementary،
و pre-intermediate توانــــــــایی‌های نســـــبتا،
مشــــــــابــهی دارن مثــــــــلا مــــــــــــــــی‌تـــــــــــــونن:
۱. جملات و اصطلاحات رایج و روزمــــــــره مثـــل،
اطــــــــلاعات شخصی و خونوادگی، خرید، شغل،
یا مــــــــکان جغرافیایی و …، رو متــــــــوجه بشن.
۲. تو کارهای روزمره‌ای که مستقیما احتیاج به،
تــــــــبادل اطــــــــلاعات داره، ارتـــــــــباط برقـرار کنن.
۳. می‌تونن با عــــــــبارات و جــــــــملات ســـــــــــــاده،
خــــــــودشـــــون و اطــــــــرافیان رو توصــــــــــیف کنن.
ایــــــــــــــــــــن دو ســــــــــطـــــح A2 و A2+ هستـــــــــــن.
سطح متوسط پایین
B1 سطـــــــــــــح متوســــــــطیه که هنــــــــــــوز،
یه پاش توی پیــــــــش متوســـــــــــــطه است.
برای هـــــــمین بهش Low-Intermediate،
گفته میشه چــون زبان‌آموزهای این سطح،
نــــــمرات پایینی سطح متوسط رو می‌گیرن.
سطح متــــــــــــوسط جاییه که خیلــــــــــــی‌ها،
بــــــــــــه فــــــــــــکر آیلتس دادن می‌افـــــــــــتن.
امـــا از اونجایی که خــــــــــــلاهای زیــــــــــــادی،
در یــــــــــــادگیری‌شــــــــــــون وجــــــــــــــــود داره،
مجــــبور میشن از پــــــــــــدیــــــــــــده‌ای به نام،
پیش-آیلتس یا PRE-IELTS شـــــــروع کنن.
در هـــــــــر صـــــــــورت اگه سطــــــــــح شـــــــــما،
متـــــــــوســـــــــط واقـــــــــعی باشه بـاید بتونید:
۱. نکات اصلی یک مطلب اسـتـــــــــاندارد رو،
یعنی نـــــــــه شـــــــــعر و ادبیــــــــــات کـــــــــهن،
یا انگلیسی ســـــــــــیاه‌پوستای امــــــــریکایی،
بلکه موضـــــوعات آشـــــــنا که ضمــــــــن کار،
تحصـــــــــیل و تفـــــــــــــــــریح … باهاشـــــــون،
بـــــــــرخـــــــــورد داشــــــــــــتین رو بفـــــــــهمین.
۲. در ســــــــــــــفر خــــــــــارجی به جــــایی که،
انگلـــــــــــیسی صـــــــــــحبت میشه از پـــــس،
بیـشتر موقعیت‌های تــــــوریستی بر بیاین.
۳. نوشته‌ای پــــــــــــــــیوسته و منـــــــــسجم،
و نـــه فقط تــــــــــــــوالی چـــــند جـــــــــمله رو،
دربــــــــــــــاره مــــــــــــــوضـــوعات روزمــــــــره یا،
عــــــــــــــلایق شخـــــــــــــــــــصی‌تون بـــنویسید.
۴. تجــــــــربیات، رویــــــــدادها، رویــــــــاها و،
امیــــــــــــدهاتون رو توصــــــــــــــــــیف کنید و،
دلایــــــــــــل و توضیـــــــــــــــــــحاتی رو دربـــاره،
دیــــــــدگاه و برنــامه‌تون بطور خلاصه بگید.
سطح بالاتر از متوسط
متـــــــوســــــــطِ بـــــــالا یـــــــعــــــــنی،
جـــــــایی از ســـــــطح متــــــــــوسط،
که دیگه داره به سطح بعـــدی یا،
Upper-intermediate می‌رسه!
و بـــــهش High-intermediate،
هــــــم گــــــفــــــتــــــه مــــــیــــــشــــــه.
سطح متوسط خودش دو سطح داره:
- Low -intermediate
- High-intermediate
توانــــــایی‌های زبان‌آموزان Low-intermediate،
بیـــــــشتر بــــــــــــه سطـــــــح پیــــــــــش-متـــــــوسطه،
یــــــــا Pre-Intermediate مـــــــــــی‌خـــــــــــــــــــــــوره.
و توانایی‌های زبان‌آموزای High-intermediate،
بــــــــــــــیشتر به ســـــــطح بـــــــالاتــــــــر از متوسط یا،
Upper-intermediate شــــــــــــــبــــــــاهــــــــت داره.
اگه سطـــــــح آپـــــــر اینتـــــــرمدیت باشید:
۱. می‌تونید ایده اصـــــــلی یک متن پیـــــــچیده رو،
هم به لحـــــــاظ عــــــــــــینی و هــــــــم انتــــــــــــــزاعی،
که شامل مـــــــباحـــــــث فـــــــنـــــــی در زمــــــــــینه‌ی،
تخـــــــصصی خـــــــودتــــــون باشه رو بفــــــــهمـــــــید.
۲. می‌تــــــونید بـــــــا یــــــــک انــــــگلـــــــیسی زبــــــان،
فــــــوری و روون [Fluent] ارتـــــــباط برقــــــرار کنید،
طــــوریکه جــــــریــــــان گـــــــفتــــــگو پیــــــش بــــــــره،
و هیچ یک از طــــــرفین برای حـــــــفظ گــــفتـــــــگو،
بــــــه خــــــــــــودشــــــــــــون فــــــشـــــــــــار نــــــــیــــــارن.
۳. می‌تونید متنی واضح رو همراه با جزئــیاتش،
درباره تــــــــــنوعی از مـــــــــــوضــــــــــوعات بنویسید،
و نظرات‌تون رو با توصــــــــــیف نـــــــــــــقاط ضعف،
و قــــــــــوت گــــــــــــــــزینه‌‌های مختلف شرح بدین.
سطح پیشرفته یا C1
وقـــــــــتی مـــــــــیشه گفــــــــت یک زبـــــــــان‌آمــــــــــــوز،
در سطح پیشـرفته یا advanced هست که بتونه:
۱. متــــــــون طـــــــولانی‌تر و سخــــــــت‌تر رو همراه با،
مــــــــــــــعانی پـــــــــــــــــــــنهان مــــــــثلا اســـــــــتعــــــاری،
نمــــــــــــــادین و کِـــــــــــــــنایی و … اونها متوجه بشه.
۲. روون و راحــــــــت، بی‌معطلی و بدون طفره-تقلا،
اظـــــــــهار نظر کنه بــــــــدون اینکه معلوم باشه داره،
دنــــــــــــبال لـــــــــغت یا اصطـــــــــلاحی مـــــــــی‌گـــــــرده.
۳. در موقعیت‌های تحصیلی، اجتمـاعی و حرفه‌ای،
بطور منعطف* و موثر از انــــــــــگلیسی استفاده کنه.
*منعــــــطف یعنی ایــــــنکه با مـــــــــدیــــــرش،
همونجوری حرف نزنه که با همکلاسی‌‌اش!
۴. متنی با ساختار صحیح همراه با جزییات واضح،
و قابل فـــهم رو درباره موضوعات پیچیده بنویسیه،
که استفاده از الگوهای سازماندهی، مرتـــبط‌سازها،
و ابــــــزارهای انــــــسجام بخشی به متن توش باشه.
پ.ن با اصطلاحات قلنبه سلنبه بند ۴ در پست هفت‌خان آیلتس آشنا می‌شید.
مسلط [Proficient] یا C2
وقتی میشه گفت شما به زبان انگلیسی،
کامــــــلا مســــــلط هستین که بـــــــــــتونین:
۱. تقــــــــــــــــــریبا هــــــــــــــــر چیـــــــــــزی رو کــــه بــــــــه انگلیسی،
می‌شـــــــــــــنوید یا می‌خـــــــــــــــــونید رو متـــــــــــوجه بــــشــــــــید.
۲. اطلاعاتی که از منـابع گــــــــفتاری یا نـــــــــــوشتاری میاد رو،
جــــــــمع‌بندی کنید و به شکل یک مبـــــحث ســـــــازمان‌یافته،
و منــــــــســــــــــــــــجــــــــــــــم بـتــــــــــونیـــــــد ارایــــــــه بــــــــــــدیــــــــد.
۳. به راحــــتی و بـــلافاصله اظهار نظر کنین و منـظورتون رو،
بــــــــه شــــــــــــیوه‌ای ظــــــــــریف منـــــــــــــــــــــتقل کنـــــــــــــــــید و،
در موقعیت‌های پیــچیده معــــانی مختلف رو تفهــــیم کنید.
نمرات تعیین سطح زبان انگلیسی
جـــــــــــــــــدول پـــــــــــایــــــین سطوح زبان انگلیسی رو،
طـــــــــــــبق هر دو چــــــــارچوبی که تو این پــــــــــــست،
مــــــــــــــعـــــــــــــرفی شـــــــــــــدن نـــــــــــــشون مـــــــــــــیده.
GSE vs. CEFR – چارت مقایسه سطوح مختلف در دو چارچوب CEFR و GSE
برای تــــــــعیین سطح زبان انگلیسی میـــــــشه،
از این چـــــــــــــــارت استـــــــــــفاده کــــــــرد ولــــــی،
دقت کنید که نـقاط برش نمرات در هر سطح،
لزوما خیلی شــــــــسته رفته و دقیـــــــق نیست.
مثلا مـــــرز بین سطح یک بالاتر از متوسطه و،
پیـــــــــــــــــشرفته نمی‌تونه دقیقا نمره ۷۵ باشه.
چون در هر سطح ممکنه بخشی از انتــــــظارات و،
اهداف یادگیری یا همون “می‌تونه-انجام بده”ها،
در سطح بالاتر هم وجــــــــــــود داشــــــــــــــته باشن.
اگه دارید خودتون رو برای تعیین سطح آماده کنید،
شــــــــــاید پـــــــــــــست نمونه سوالات آزمون‌های رایج،
هــــــــــم بــــــــــراتون مــــــــــــــــــــفید بــــــــــــــــــــاشــــــــــــــــه.
_________ نوبت شماست _________
دیدگاه و تجربه شما می‌تونه به دیگران کمک کنه :)
سلام خسته نباشید
مقالتون خیلی مفید و عالی بود مرسی ممنونم.
ممنون از شما
عالی بود
ممنون از شما :)
من زبانم خیلی خوب نیست میخواهیم. زبانم خیلی خوب بیشه و زندگی در لندن میکنم. نمیتانم انگلیسی درست گپ بزنم خیلی ضرورت دارم. ربان یاد بیگرم. و این سایت که دیدم. عالی درس اش خیلی خوب است. خوش مشم. کمکم کند ممنون
خوشحالم براتون مفید بوده :)